odwiedzający

   odwiedzających online

AstroNET

Serwis AstroNET jest pierwszym i największym polskim portalem astronomicznym. Witryna jest prowadzona przez członków i sympatyków Klubu Astronomicznego Almukantarat, czyli zarówno przez miłośników astronomii, jak i pracujących zawodowo astronomów.

Śladami Messiera: M6 – Gromada Motyl

O obiekcie: M6 jest jasną gromadą otwartą, znajdującą się 1600 lat świetlnych od Ziemi w stronę centrum Galaktyki. Swoją nazwę zawdzięcza amerykańskiemu astronomowi Robertowi Burnhamowi, który zasugerował, Ĺźe wygląda ona jak kontur motyla z rozpostartymi skrzydłami. Po raz pierwszy została zaobserwowana ponad wiek przed Messierem, choć moĹźliwe jest, Ĺźe mógł ją spostrzec nawet grecki astronom Klaudiusz Ptolemeusz w II wieku n. e. „Obserwowana gołym okiem wydaje się być mgławicą, ale jakikolwiek instrument ujawni naszym oczom obecność gwiazd” – tak pisze o niej Messier w swoim katalogu, dodając na koniec informację o średnicy, równej 15′ łuku. Centralny obszar ma średnicę około …

Śladami Messiera: M5

O obiekcie: M5 to gromada kulista, która została po raz pierwszy skatalogowana przez Charlesa Messiera, jednak pierwszą udokumentowaną obserwację tego obiektu przeprowadził Niemiec Gottfried Kirch ponad 60 lat wcześniej przed Francuzem. Zarówno Kirch, jak i Messier uwaĹźali, Ĺźe to, co zaobserwowali, było mgławicą. Dopiero William Herschel, przy uĹźyciu swojego teleskopu o średnicy 48 cali (120 cm) i długości 12 metrów, był w stanie zobaczyć pojedyncze gwiazdy wchodzące w skład gromady. Naliczył ich wtedy około 200. Gromada M5 jest jedną z największych znanych nam gromad – rozciąga się ona na 165 lat świetlnych, a sam rdzeń o największym zagęszczeniu gwiazd ma średnicę …

Niebo w pierwszym tygodniu kwietnia 2020 roku

W pierwszych dniach kwietnia, po zmianie czasu na letni, Słońce wschodzi po godzinie 6 i zachodzi około godziny 20. Jeszcze przed jego zniknięciem z nieboskłonu po wschodniej stronie nieba łatwo widoczny jest Księżyc dążący do pełni, który po zmierzchu mocno juĹź rozświetla nocne niebo. O świcie trzy planety Jowisz, Mars i Saturn wciąż tworzą dość ciasny układ, lecz Mars właśnie minął Saturna i powoli zaczął oddalać się od pary dwóch największych planet Układu Słonecznego. Warunki obserwacyjne wszystkich trzech planet powoli się poprawiają. Szczególnie jeśli chodzi o ich jasności i rozmiary kątowe. Natomiast po zachodzie Słońca planeta Uran znika z nieboskłonu …

Śladami Messiera: M4

O obiekcie: M4 to jasna gromada kulista, która znajduje się ponad 7 tys. lat świetlnych od Ziemi, co czyni ją jednym z najbliĹźszym nam tego typu obiektów. Została odkryta około roku 1746 przez szwajcarskiego astronoma i matematyka nazwiskiem Jean-Philippe Loys de Cheseaux. Charles Messier dodał ją do swojego katalogu dopiero w 1764 roku wraz z notatką: „gromada bardzo słabych gwiazd, przy uĹźyciu gorszego teleskopu wygląda bardziej jak mgławica”. JednakĹźe mimo tego faktu, jest to pierwsza i jedyna gromada kulista, którą Messier poprawnie opisał – wszystkie pozostałe, pod nazwą mgławic, musiały poczekać 20 lat, nim William Herschel zaobserwował je za pomocą …

Spektakularny koniec gwiezdnej walki

Naukowcy z pomocą ALMA (Atacama Large Millimeter Array), największego na świecie interferometru radiowego, obserwowali osobliwą chmurę gazową w układzie gwiezdnym HD101584. Chmura ta powstała w wyniku szczególnej konfrontacji dwóch gwiazd układu: gazowego olbrzyma i gwiazdy towarzyszącej. Badana przez naukowców “kosmiczna walka” moĹźe pomóc nam uzupełnić luki w znanym nam procesie ewolucyjnym gwiazdy. Układ HD101584 ma jasność obserwowaną około 7 magnitudo i typ widmowy A6. Ze szczegółowej analizy widma wynika, Ĺźe główna gwiazda układu naleĹźała do gałęzi ewolucyjnej AGB, czyli była to wyewoluowana gwiazda o małej masie, która obserwacyjnie wygląda jak czerwony olbrzym. W tym układzie podwójnym doszło do przedwczesnej śmierci …

W kosmicznym obiektywie: Mapa wody na Księżycu

Mapa Księżyca, którą prezentujemy dziś Kosmicznym Obiektywie, przedstawia moĹźliwe rozmieszczenie obszarów bogatych w wodę tuĹź pod powierzchnią Srebrnego Globu. Wizualizacja powstała na podstawie danych dotyczących temperatury, zebranych przez sondę Lunar Reconnaissance Orbiter. Mapa moĹźliwego rozmieszczenia wody to tylko jeden z kroków, jakie poczyniła Europejska Agencja Kosmiczna przygotowując się do umieszczenia lądownika Luna 27 na powierzchni Księżyca. Lądownik jest przygotowywany głównie przez rosyjską agencję kosmiczną – Roskosmos, ale ESA takĹźe wyposaĹźy go w instrumenty naukowe. Będzie to m.in. wiertarka ProSEEd, która będzie pobierała próbki docelowo zawierające wodę w postaci lodu.

Wszyscy kłamią – recenzja najciekawszej książki, jaka kiedykolwiek zawitała do naszej redakcji

To nie jest kolejna pozycja, którą moĹźna po prostu przeczytać, postawić obok innych tytułów na półce i po kilku dniach puścić w niepamięć znaczną większość płynących z niej wniosków. Wszyscy kłamią Setha Stephensa-Davidowitza nie stało się bestsellerem New York Timesa bez przyczyny. To książka nie tylko przekazująca niezwykle cenną wiedzę z zakresu big data (której póki co nie znajdziemy zbyt wiele w podręcznikach akademickich), ale przede wszystkim otwierająca oczy czytelnika na otaczające go fakty i zaleĹźności, ukryte w internetowych środowiskach, do których kaĹźdy ma dostęp. WeĹşmy na przykład Google Trends, jeden z najciekawszych serwisów udostępnionych przez Google LLC, pokazujący ilość …

Orbity – jak to działa? (część druga)

Część druga artykułu traktującego o orbitach z punktu widzenia astronautyki. Tym razem „na warsztat” bierzemy orbity eliptyczne. Przypadek orbity kołowej jest, jak zostało to wspomniane w poprzedniej części, bardzo wyidealizowany. Wartość prędkości i wysokość muszą być dokładnie skorelowane, a kierunek prędkości dokładnie poziomy. MoĹźemy się domyślać, Ĺźe ta sytuacja właściwie nie występuje naturalnie, a jest równieĹź trudna do osiągnięcia przez sztuczne satelity ze względu na błędy pomiarowe oraz niedokładności wykonywania manewrów. Dlatego teĹź, aby naprawdę zrozumieć co dzieje się z satelitami, potrzebujemy zrozumienia istoty orbity, która nie będzie obłoĹźona tyloma warunkami. Z pomocą przychodzi nam pierwsze prawo Keplera, które w …

Dualizm korpuskularno-falowy – historia odkrycia

WyobraĹşmy sobie, Ĺźe rzucamy piłkami w lesie, pomiędzy stojącymi blisko drzewami. KaĹźda piłka moĹźe uderzyć tylko w jedno drzewo w tym samym momencie. Sytuacja, w której uderzyłaby w dwa drzewa, jednocześnie wydaje się być nielogiczna. Jakie musiało więc być zdziwienie fizyków, gdy odkryli, Ĺźe ten zdrowy rozsądek przestaje obowiązywać dla bardzo małych obiektów. Tak zwany dualizm korpuskularno-falowy to zjawisko polegające na tym, Ĺźe w skali mikro obiekty wykazują zarówno cechy cząstek, jak i fal. Odkrycie dualizmu światła i materii na początku XX wieku zmieniło nasze spojrzenie nie tylko na rzeczywistość, w której Ĺźyjemy, ale na samą fizykę jako naukę. W jaki …

Śladami Messiera: M3

O obiekcie: Gromada M3 została odkryta i skatalogowana juĹź w 1764 roku przez Charlesa Messiera. Jest jedną z najjaśniejszych obiektów tego typu na niebie. Cieszy się ogromną popularnością wśród amatorów astronomii. Znajduje się około 33 900 lat świetlnych od Ziemi, ma rozmiar 180 lat świetlnych średnicy oraz jest 300 000 razy jaśniejsza od Słońca. Jej masę szacuje się na 450 000 mas Słońca. To gromada kulista. Bardzo wyróĹźnia ją fakt, Ĺźe w swojej około półmilionowej populacji ma przynajmniej 274 gwiazdy zmienne. Jest to największa liczba gwiazd zmiennych wśród innych tego typu obiektów. Większość z nich jest typu RR Lyrae. Występuje …

ostatni import : 04/04/2020 - 02:20